توضیحاتی در زمینه‌ی چاه فاضلاب و اجزای یک رینگ چاه فاضلاب
در شهرهایی که فاقد سیستم انتقال فاضلاب شهری ( اگو ) می باشند برای دفع فاضلاب ساختمانها چاه جذبی فاضلاب حفر می شود . یک رینگ چاه فاضلاب دربرگیرنده اجزاء تحت است :

توضیحاتی در مورد اجزای یک حلقه چاه فاضلاب

– میله چاه ,

– انبار چاه ,

– طوقه چاه ,

– گلدان محل ورود چاه و دال بتنی روی گلدان ( درپوش بتنی چاه ) ,

میله چاه

استوانه ای است عمود بر زمین و به قطر ۸۰ تا ۱۰۰ سانتی متر . ارتفاع میله چاه بستگی به کالا زمین محل دارااست . میله چاه دست‌کم ۱۲ متر ارتفاع دارااست و معمولا تا جایی ادامه دارااست که چاه کن به رگه ماسه ای و سنگی رسد . این گونه بستر خاک امکان جذب آب را دارااست .

جهت عمودی میله چاه در تمام مسیر می بایست رعایت شود و در شکل وصال به تخته سنگ می بایست محل حفر چاه تغییر تحول نماید و یا این که این که با دینامیت سنگ را از مسیر برداشت .

انبار چاه

در انتهای میله چاه , تونلهایی به طرفین حفر می شود تا تماس فاضلاب با بستر زمین ارتقا یابد و آب بیشتری جذب شود .

عمق انبار چاه بستگی به کاربری ساختمان و جمعیت آن دارااست .

مسیر حفر انبار چاه می بایست به طوری باشد که بیشترین تماس فاضلاب را با بستر شنی زیرین آماده نماید . در زمینهای شیبدار , مسیر انبار عمود بر جهت شیب است . به عنوان مثال در شرایطی‌که شیب زمین شمال به جنوب باشد , خوبتر است انبار شرق به غرب حفر شود .

طوقه چاه

مطابق صورت بالا , در میله چاه , ۱ تا ۲ متر پایینتر از مرحله زمین , حاشیه ای تولید می نمایند و با اتکا به آنجا آجرچینی را بشکل مخروط آغاز می کنند .

این مخروط در حوالی مرحله زمین به حدود ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر میرسد .

طوقه چاه در تماس دایم با آب قراردارد و ملات موضوع استعمال در آن ( ماسه و آهک ( هست که در قبال آب مقاوم است .

طوقه چینی می بایست با اعتنا فراوانی صورت بپذیرد , چون تا به امروز موردها متعددی از ریزش آن به فوریتهای آتشنشانی گزارش شده‌است .

گلدان چاه و دال بتنی روی آن

آب در عین نرمی , اقتدار تخریب قابل توجهی دارااست , تخته سنگهای ترک شده در پای آبشارها شاهدی بر این قضیه است .

بمنظور دوری از شستشو و تخریب میله چاه به وسیله آب فاضلاب , مقطعی مشابه به صورت تحت را در دهانه آن قرار میدهند تا آب بصورت عمودی وارد میله شود و با دیواره و طوقه بازخورد نکند .

محل حفر چاه در ساختمان

ترجیحا محل حفر چاه می بایست در بخش ها ناچیز تردد ساختمان قرار داشته باشد , نظیر تحت پلکان یا این که کنج پارکینگ . در شرایطی‌که این قابلیت و امکان آماده نباشد , می بایست روی چاه با دال بتنی پوشانده شود . دال بتنی روی گلدان چاه قرار میگیرد و از ریزش آن دوری می نماید .

کول

در شرایطی‌که خاک دیواره میله چاه ریزشی باشد از کَوَل برای در دست گرفتن ریزش آن استعمال می شود .

تعداد و محل احداث چاه

در هر ساختمانی دست‌کم ۲ رینگ چاه فاضلاب حفر می شود , یکی از برای فاضلاب سرویسهای بهداشتی و یکی‌از برای فاضلاب آشپزخانه . این دو فاضلاب نباید به یک چاه ریخته شوند .

در شرایطی‌که آب‌آشامیدنی ساختمان از آب چاه تامین می شود , می بایست فی مابین چاه فاضلاب و چاه آب دست‌کم ۳۰ متر مسافت باشد تا آلودگی های فاضلاب به آب‌آشامیدنی منتقل نشود .

هواکش چاه

هواکش چاه لوله ای است که قابلیت و امکان تخلیه هوا را از چاه تولید می نماید , در غیاب هواکش چاه , فاضلاب به کندی به تحت میرود و گویی چاه گرفته باشد .

برخی از لوله ناودانی پشت بام بعنوان لوله هواکش چاه استعمال می شود که اصولی وجود ندارد . چون در شکل بارندگی این لوله در حالا انتقال آب به چاه است و هواکشی را بدرستی انجام نمی دهد .

نحوه نگهداری و مراقبت از چاه فاضلاب

حفظ از چاه

فاضلاب در اثر تماس با هوا تخمیر شده و تجزیه می شود . نباید در فاضلاب ساختمانی روغن و چربی ( به ویژه روغن موتور ) ریخته شود , این مواد سرعت مالامال شدن چاه را ارتقا میدهند چون روغن از فاضلاب سبکتر است و همواره روی آن باقی میماند و بازدارنده از تماس بی واسطه فاضلاب با هوا می شود .

مصالح ساختمانی ( نظیر گچ و سیمان ) سبب گرفتگی چشمه های جذب آب در انبار چاه می گردند .

حوضچه سپتیک

در مناطقی که قابلیت و امکان حفر چاه فاضلاب نباشد ( به عنوان مثال استانهای شمالی که مرحله آب بالاست , یا این که مناطقی که زمین آنان به بستر شنی نمیرسد ) بجای حفر چاه فاضلاب , از طریق حوضچه سپتیک استعمال می شود .

در‌این طرز ۲ یا این که چه بسا ۵ حوضچه سپتیک را بصورت محرمانه بهم وصل می نمایند و مطابق صورت تحت , فاضلاب بعد از عبور از هر حوضچه پاره ای از ناخالصی های خویش را از دست میدهد .